Atlar ne zaman yaşlı kabul edilirler? Yaşlı atlar nasıl beslenmelidir?
Atın hangi yaşta geriatrik olarak değerlendirileceği bireye bağlıdır, çünkü bazı atlar diğerlerinden daha erken yaşlanırlar. Genel kural, 18 ila 20 yaşları olarak kabul edilebilir ancak bazı atlar ölüm anına kadar vücut koşulları ve sağlık açısından mükemmel kalırlarken, diğerleri zamanla yavaş yavaş veya hızlı bozulurlar. Yaşlanma ile normal olarak ilişkili olan fizyolojik değişiklikler nedeniyle geriatri, sağlık, çevre ve diyette özel uyarlamalar gerektirebilir.
Geriatrik at beslenmesi:
Kaba yem at beslenmesinin önemli bir parçasıdır ve uygun miktarlarda tüketilmediğinda sindirim sisteminde sorunlar ortaya çıkabilir. Diş problemleri veya iştahsızlık, yeterli yem alımını zorlaştırabilir. Yaşlı atlar, bazı azı dişlerini kaybetmiş olsa bile taze yeşil çimleri kolayca çiğner ve sindirebilirler. Protein miktarının yeterli olması önemlidir. Geriatrik atlarda, özellikle sindirim sisteminde parazit hasarı görenlerde protein sindirimi özel bir problem gibi gözükmektedir. Kas dokusunun kaybı yaşlanan atta yaygın bir olaydır. Rasyon proteinden yetersizse, vücut önemli işlevleri için protein sağlamak için kendi kas dokusunu parçalamaya başlayacaktır. Sindirim sisteminde proteini emme yeteneği azaldığından geriatrik rasyonları sağlıklı yetişkin at rasyonlarına kıyasla protein açısından daha zengin ve kaliteli olmalıdır. Rasyonun enerji düzeyini arttırmak için yağ ilave edilebilir. Ancak karaciğer problemi olan atlarda dikkat edilmelidir. Bu aynı zamanda solunum problemi olan, atlar için de önemli olabilir. Maya kullanımı yemde lif ve fosfor sindirimini iyileştirebilir. Vitamin ve mineral takviyesi, sindirim etkinliğinde azalma nedeniyle yetişkin atlardan daha yüksek olmalıdır. Hazır yemler kullanılıyorsa iyi formüle edilmiş bir yem ve buharda pişirme, mikronizasyon veya ekstrüde yöntemlerle üretilmiş olması önemlidir.
Geriatrik atların karşılaştıkları sorunların farkına varırsak, onlara daha sağlıklı ve uzun yaşama şansı sunabiliriz. Geriatrik atların rutin bakımı, çevresi ve beslenme yönetimindeki değişiklikler bu amaca ulaşmada yardımcı olabilir.